متهمتان نمی کنم که با تکنیک تبلیغاتی دارید وسط دعوا نرخ تعیین می کنید؛ اما مایلم بدانم با وجود این همه شبهه آیا مبانی اعتقاد و یقین شما محکم تر از مبانی یقین آیات عظامی است که خود از تئوریسینهای نظامی هستند که اکنون خود منتقد آنند؟!
آیا شما یقین دارید که دولت بر اساس این شعارها براستی پیروز شده است؟ و یا تنها توانسته تعدادی رای بیاورد؟ و یا بر اساس قرائن و شواهد میتوان این احتمال را داد که پیروزی و برتری صوری دولت بر اساس فتوای همان متفکرین منحرف مهیا شده است؟
مقام عالی رتبه نظام در سخنرانی خود گفت: خیلی بعید است که در این وسعت تقلب شده باشد! ایشان نگفت: یقینا تقلب ممکن نیست! اما علی رغم ادعای هر سه کاندیدا جریان را به مسیر قانونی انداختند که مجریان و ناظرین آن خود متهم بودند و در قبال اعتراض صریح و میلیونی مردم هیچ مدعی العمومی هم آفتابی نشد تا لااقل در چنین موقعیت خطیری از سر تدبیر برای رضایت قلبی ملت بازشماری را به هیئتی بیطرف که خود متهم نباشد واگذارد! اصولا وجود رهبر برای همین مواقع است که برای رضای خدا به آرامش باطنی و رضایت عمومی مردم تن دهد. اما متاسفانه تبریک زودهنگام مقام عالی پیش از تایید متهمین شورای نگهبان باعث خشم بیشتر مردم مغبون شد. این در حالی بود که حتی آیت الله جوادی آملی به نظارت متهمی همچون شورای نگهبان اعتراض کردند. آیا مقام عالی رتبه این مخالفتها را شنیدند و دم نزدند؟ چرا؟! حتما باید بعد از مشوش شدن اذهان عمومی کار از کار بگذرد؟! آیا این خود از مصادیق تشویش اذهان عمومی نیست؟ آیا تنها نقد رفتار و گفتار مقام عالی رتبه نظام خلاف قانون و مصداق تشویش اذعان عمومی است؟ آیا شان و حقوق ایشان از حضرت علی بیشتر است؟
آیا رفتار ایشان با رییس جمهور قبلی و فعلی یکسان بوده است؟!
آیا ایشان با سکوتهای معنادار خود مهر تاییدی بر فتاوی متفکرین منحرف مورد نظر شما نمیزنند؟! چگونه باید باور کرد که دل ایشان از ماجرای زنجیره ای خوابگاه دانشجویان خون باشد اما پلیس نتواند حتی یک نفر آنها را به مردم معرفی کند؟!!!
وقتی پلیس 110 با تلفن یک همشهری در عرض ده دقیقه در محل حاضر است چطور خوابگاه دانشجویان مورد نظر شما که باید به هوش باشند زیر چشم دهها نگهبان لت و پار میشود و هیچکس از ماهیت لباس شخصیها مطلع نمیشود و لااقل برای دل خون رهبر کاری صورت نمیگیرد؟!!
به نظر شما با بهانه ی امنیت ملی(بخوان امنیت خودی) میتوان بیش از این با دل مردم بازی کرد و خوش خیال بود؟ آیا حکومت بر دلها با غصب آنها ممکن است؟
آیا شما یقین دارید که دولت بر اساس این شعارها براستی پیروز شده است؟ و یا تنها توانسته تعدادی رای بیاورد؟ و یا بر اساس قرائن و شواهد میتوان این احتمال را داد که پیروزی و برتری صوری دولت بر اساس فتوای همان متفکرین منحرف مهیا شده است؟
مقام عالی رتبه نظام در سخنرانی خود گفت: خیلی بعید است که در این وسعت تقلب شده باشد! ایشان نگفت: یقینا تقلب ممکن نیست! اما علی رغم ادعای هر سه کاندیدا جریان را به مسیر قانونی انداختند که مجریان و ناظرین آن خود متهم بودند و در قبال اعتراض صریح و میلیونی مردم هیچ مدعی العمومی هم آفتابی نشد تا لااقل در چنین موقعیت خطیری از سر تدبیر برای رضایت قلبی ملت بازشماری را به هیئتی بیطرف که خود متهم نباشد واگذارد! اصولا وجود رهبر برای همین مواقع است که برای رضای خدا به آرامش باطنی و رضایت عمومی مردم تن دهد. اما متاسفانه تبریک زودهنگام مقام عالی پیش از تایید متهمین شورای نگهبان باعث خشم بیشتر مردم مغبون شد. این در حالی بود که حتی آیت الله جوادی آملی به نظارت متهمی همچون شورای نگهبان اعتراض کردند. آیا مقام عالی رتبه این مخالفتها را شنیدند و دم نزدند؟ چرا؟! حتما باید بعد از مشوش شدن اذهان عمومی کار از کار بگذرد؟! آیا این خود از مصادیق تشویش اذهان عمومی نیست؟ آیا تنها نقد رفتار و گفتار مقام عالی رتبه نظام خلاف قانون و مصداق تشویش اذعان عمومی است؟ آیا شان و حقوق ایشان از حضرت علی بیشتر است؟
آیا رفتار ایشان با رییس جمهور قبلی و فعلی یکسان بوده است؟!
آیا ایشان با سکوتهای معنادار خود مهر تاییدی بر فتاوی متفکرین منحرف مورد نظر شما نمیزنند؟! چگونه باید باور کرد که دل ایشان از ماجرای زنجیره ای خوابگاه دانشجویان خون باشد اما پلیس نتواند حتی یک نفر آنها را به مردم معرفی کند؟!!!
وقتی پلیس 110 با تلفن یک همشهری در عرض ده دقیقه در محل حاضر است چطور خوابگاه دانشجویان مورد نظر شما که باید به هوش باشند زیر چشم دهها نگهبان لت و پار میشود و هیچکس از ماهیت لباس شخصیها مطلع نمیشود و لااقل برای دل خون رهبر کاری صورت نمیگیرد؟!!
به نظر شما با بهانه ی امنیت ملی(بخوان امنیت خودی) میتوان بیش از این با دل مردم بازی کرد و خوش خیال بود؟ آیا حکومت بر دلها با غصب آنها ممکن است؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر